نام دقیق ایشان سید محمد تقی حسینی نصیری می باشد که در برگه های اجازه اجتهاد صادره از سوی مراجع تقلید، با نام "مازندرانی" از ایشان نام برده شده است. این رادمرد در سال 1293 ه.ش در روستای متکازین از توابع شهرستان بهشهر پا به عرصه جهانی نهاد که خود جهاندار آن شد. در اوان کودکی پدر دین دار خویش را از دست داد و در دامان مادر فاضله و مکرمه خویش قرار گرفت و مادر، نام همسرش را بر فرزند یتیم خود نهاد. مادر فاضل ، اهل تقوا و پرهیزگار، فرزند خویش را آموخت که هرگز از آموختن باز نایستد و او بود که ره هجرت برای تحصیل علوم دینی به مشهد مقدس در کنارجد بزرگوارش حضرت علی بن موسی الرضا (ع) را برگشود و توشه این راه را دعای مادرانه ی خویش قرارداد.
